Główny Urząd Miar Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2135/98 - System tachografów samochodowych -

   

1. dla wyeliminowania najbardziej powszechnych nadużyć obecnego systemu konieczne jest wprowadzenia nowoczesnego, technicznie zawansowanego wyposażenia, takiego jak urządzenia rejestrujące zaopatrzone w urządzenia elektroniczne do gromadzenia odnośnych informacji i w osobistą kartę kierowcy, dzięki temu zapewniając, że zarejestrowane dane będą odtwarzalne, a po wydrukowaniu zrozumiałe, wiarygodne oraz że będą one stanowić niekwestionowany zapis zarówno pracy kierowcy w ciągu ostatnich kilku dni jak i pojazdu w ciągu wielu miesięcy;
    
2. dla skutecznego działania urządzeń rejestrujących jest rzeczą podstawową zapewnienie pełnego bezpieczeństwa systemu jak i jego składników;
    
3. potrzebne jest ustalenie postanowień określających warunki wydawania i użytkowania kart z pamięcią przewidzianych w załączniku IB;
    
4. dane dotyczące działalności kierowców powinny być weryfikowalne dla samych kierowców, przedsiębiorstw ich zatrudniających oraz dla uprawnionych władz państwa członkowskiego; tym niemniej tylko dane dotyczące działalności własnej  powinny być dostępne dla kierowcy i jego przedsiębiorstwa;
    
5. urządzenia rejestrujące wprowadzane niniejszym rozporządzeniem powinny być instalowane w pojazdach wprowadzanych po raz pierwszy do użytkowania po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich danych technicznych, z których niektóre są określone przez Komisję zgodnie z procedurą komitetu, o której mowa w art. 18 rozporządzenia (EWG) nr 3821/85; potrzebny jest okres przejściowy na to, aby możliwe było wyprodukowanie nowych urządzeń rejestrujących zgodnie z tymi danymi technicznymi i przyznanie zatwierdzenia typu komponentu WE;
    
6. jest pożądane, aby przy niewielkim nakładzie kosztów, urządzenia rejestrujące zgodne z załącznikiem IB miały także możliwości rozbudowania swoich funkcji dla zarządzania taborem samochodowym;
    
7. na zasadzie uzupełnienia, konieczne jest działanie Wspólnoty mające na celu wniesienie poprawek do rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 w celu zapewnienia, że urządzenie rejestrujące zgodne z załącznikiem IB jest kompatybilne z kartami kierowcy i że dane dostarczane przez urządzenia rejestrujące zgodne z załącznikami I i IB są spójne;
    
8. postęp techniczny czyni koniecznym szybkie przyjęcie wymagań technicznych określonych w załącznikach do niniejszego rozporządzenia; dla ułatwienia wdrożenia środków niezbędnych do osiągnięcia tego celu, powinno być opracowane postanowienie technicznego dostosowania tych załączników, tak aby mogło być zatwierdzone przez Komisję działającą zgodnie z procedurą komitetu jak podano w decyzji Rady  87/373/EWG z dnia 13 lipca 1987 r. ustanawiającej nadane Komisji procedury korzystania z uprawnień do wprowadzania w życie[6];
    
9. wprowadzenie nowych urządzeń rejestrujących oznacza, że niektóre postanowienia dyrektywy 88/599/EWG[7] dotyczące stosowania rozporządzeń (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 powinny być zmienione,

 

 

 

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

 

Artykuł 1

 

W rozporządzeniu (EWG) nr 3821/85  wprowadza się następujące zmiany:

 

1. w art. 1 słowa "w załącznikach I i II" zastępuje przez "w załącznikach I lub IB i II";
    
2. art. 4, 5, 6, 7, 8 i 11 są zmienione przez dodanie słów "lub karty z pamięcią" tam gdzie jest mowa o "wykresówce"  lub "wykresówkach";
    
3. do art. 4 przed pierwszym akapitem dodaje się następujący akapit:
   
   "Dla potrzeb tego rozdziału słowa "urządzenie rejestrujące" oznaczają "urządzenie rejestrujące lub jego części składowe";
    
4. art. 5 akapit pierwszy otrzymuje następujące brzmienie:
   
   "Państwo członkowskie nadaje znak zatwierdzenia typu komponentu WE każdemu urządzeniu rejestrującemu, wzorowi wykresówki lub karcie z pamięcią, o ile spełnia wymagania ustanowione w załączniku I lub IB do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem, że jest w stanie sprawdzić, że egzemplarze produkowane seryjnie są  zgodnie z zatwierdzonym typem.
   
   Bezpieczeństwo systemu powinno być zgodne z wymaganiami technicznymi ustanowionymi w załączniku IB. Komisja działając zgodnie z procedurą podaną w art. 18 zapewnia, że wspomniany załącznik będzie zawierać zastrzeżenie, że urządzenie rejestrujące może nie otrzymać znaku zatwierdzenia typu WE zanim cały system (samo urządzenie rejestrujące, karta kierowcy i elektryczne podłączenia do skrzyni biegów) nie wykaże swojej zdolności do oparcia się próbom fałszowania lub zmieniania danych dotyczących czasu prowadzenia pojazdu. Badania, które są konieczne dla ustalenia powyższego powinny być prowadzone przez ekspertów znających aktualnie stosowane techniki fałszowania.”;

 

1. w art. 12 :
    

1. do ustępu 1 dodaje się jak następuje:
    

"Okres administracyjnej ważności karty zatwierdzenia warsztatu lub instalatora nie przekracza jednego roku”.
Jeżeli karta wydana danemu warsztatowi lub instalatora ma być przedłużona, jest uszkodzona, źle funkcjonuje, została zgubiona lub skradziona, władze wydają kartę zastępczą w ciągu 5 dni roboczych od otrzymania prośby o jej wydanie zawierającej szczegółowe dane.

Gdy wydawana jest nowa karta zastępująca starą , to nowa karta powinna zawierać ten sam numer identyfikacyjny "warsztatu”, ale jego indeks powinien być zwiększony o jeden. Władze wydające kartę prowadzą rejestr kart zgubionych, skradzionych lub uszkodzonych.

Państwa członkowskie podejmują wszelkie konieczne kroki, aby zapobiegać fałszowaniu kart wydawanych zatwierdzonym warsztatom lub instalatorom”;
 

1. ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:
   
    „2. zatwierdzony instalator lub warsztat  umieszcza na mocowanych przez siebie plombach specjalny znak i dodatkowo wprowadza dla urządzenia rejestrującego zgodnego z załącznikiem IB, elektroniczny kod zabezpieczający, w szczególności umożliwiający przeprowadzenie identyfikacji.
   Uprawnione władze każdego państwa członkowskiego prowadzą rejestr stosowanych znaków i zabezpieczeń elektronicznych oraz rejestr kart wydanych warsztatom i instalatorom";
    
    
2. ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie:
   
   "3. Uprawnione władze państw członkowskich przekazują do Komisji listy zatwierdzonych instalatorów i warsztatów oraz wydanych im kart i przekazują kopie ich znaków oraz niezbędnych informacji dotyczących stosowanych zabezpieczeń elektronicznych.";
    
3. w ustępie 4 odwołanie się do "załącznik I'' zostaje zastąpione przez odwołanie do "załączniki I i IB”;
    
4. w ustępie 5 po słowach "pkt  4" dodaje się słowa "lub w załączniku IB rozdział VI lit. (c)";
    

1. artykuł 13 otrzymuje następujące brzmienie:
   
   "Artykuł 13
   
   Z jednej strony pracodawca i kierowcy zapewniają poprawne działanie i właściwe użytkowanie urządzenia rejestrującego oraz z drugiej strony również karty kierowcy, gdy kierowca ma prowadzić pojazd wyposażony w urządzenie rejestrujące zgodne załącznikiem IB ".
    
2. w art. 14:
    

1. ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:
   
   „1. Pracodawca wydaje kierowcom pojazdów wyposażonych w urządzenia rejestrujące zgodne z załącznikiem I wystarczającą ilość wykresówek, pamiętając o tym, że wykresówki są mają osobisty charakter, uwzględniając długość okresu pracy, konieczność wymiany wykresówek uszkodzonych lub zastąpienia wykresówek, które zostały zabrane przez upoważnionego urzędnika nadzoru.
   Pracodawca wydaje kierowcom tylko wykresówki zatwierdzonego typu odpowiednie do stosowania w urządzeniu zainstalowanym w pojeździe.
   
   Gdy pojazd jest wyposażony. w urządzenie rejestrujące zgodne z załącznikiem IB, pracodawca
   i kierowca zapewniają, że uwzględniając długość okresu pracy, w przypadku przeprowadzania kontroli będzie mógł być przeprowadzony poprawnie wydruk na żądanie o czym jest mowa w załączniku IB ".;
    
2. dodaje się następujące ustępy:
   
   "3. Karta kierowcy określona w załączniku IB jest wydawana na prośbę kierowcy przez uprawnione władze państwa członkowskiego, w którym kierowca ma normalne miejsce zamieszkania.
   
   Państwo członkowskie może wymagać, żeby każdy kierowca podlegający postanowieniom rozporządzenia (EWG) nr 3820/85 i będący normalnie jego mieszkańcem, posiadał kartę kierowcy.
    

1. Dla celów niniejszego rozporządzenia „normalne miejsce zamieszkania” oznacza miejsce, gdzie osoba zazwyczaj przebywa przez okres co najmniej 185 dni w każdym roku kalendarzowym z racji swoich osobistych lub zawodowych powiązań lub w przypadku osoby bez powiązań zawodowych, z racji powiązań osobistych, które mogą wskazywać na ścisłe powiązania osoby z miejscem, które zamieszkuje.
   
   Tym niemniej, za normalne miejsce zamieszkania osoby, której powiązania zawodowe związane są z innym miejscem niż powiązania osobiste i która w konsekwencji mieszka kolejno w różnych miejscach znajdujących się w dwóch lub więcej państwach członkowskich, jest uważane to miejsce, w którym ma ona powiązania osobiste pod warunkiem, że powraca do niego regularnie. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, gdy osoba mieszka w państwie członkowskim w ramach kontraktu o określonym czasie trwania.
    
2. Kierowcy powinni udowodnić jakie jest ich normalne miejsce zamieszkania przedstawiając odpowiedni dokument jak dowód tożsamości lub inny ważny dokument.
    
3. Uprawnione władze państwa członkowskiego wydające kartę kierowcy mogą zażądać dodatkowych informacji lub świadectw, gdy mają wątpliwości co do ważności stwierdzenia normalnego miejsca zamieszkania w zgodnie z punktem (b) lub dla celów przeprowadzania szczególnej kontroli.
    
4. Uprawnione władze państwa członkowskiego wydające kartę kierowcy na tyle, na ile jest to możliwe, upewniają się, że wnioskujący nie posiada już ważnej karty.
    

4.   (a)  Stosownie do postanowień załącznika IB uprawnione władze państwa członkowskiego zapew-
  niają poświadczenie karty podpisem kierowcy.
 

Z uwagi na wymagania administracyjne karta kierowcy nie może być ważna dłużej niż 5 lat.

Kierowca może mieć tylko jedną ważną kartę kierowcy. Kierowca jest upoważniony do używania tylko własnej, poświadczonej podpisem karty. Kierowca nie powinien używać karty uszkodzonej lub takiej, której ważność wygasła.

Nowa karta kierowcy, która zastępuje starą, powinna mieć ten sam numer wydania karty, ale jego indeks powinien być zwiększony o jeden. Władze wydające prowadzą rejestr wydawanych, ukradzionych, zgubionych lub uszkodzonych kart kierowców przez okres co najmniej równy ich okresowi ważności administracyjnej.

Jeśli karta kierowcy jest uszkodzona, źle działa, została zgubiona albo skradziona, władze powinny wydać kartę zastępczą w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania prośby dotyczącej takiego wydania z podaniem szczegółów.

Jeśli prośba dotyczy odnowienia karty, której kończy się termin ważności, władze wydają nową kartę przed datą wygaśnięcia ważności starej pod warunkiem, że prośba została wysłana w terminie określonym w drugim akapicie art.15 ust.1.
 

1. Karty kierowcy są wydawane tylko tym wnioskodawcom, którzy podlegają przepisom rozporządzenia (EWG) nr 3820/85.
    
2. Karta kierowcy ma charakter osobisty. W okresie swojej urzędowej ważności nie może ona być wycofana lub jej ważność nie może być zawieszona z żadnych powodów, chyba że uprawnione władze państwa członkowskiego stwierdzą, że karta została sfałszowana lub że kierowca używa karty nie będąc jej właścicielem, albo że karta została uzyskana na podstawie fałszywych oświadczeń i/lub podrobionych dokumentów. Jeśli  zawieszenie lub wycofanie karty przeprowadzone zostało przez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie, które tę kartę wydało, to te pierwsze państwo zwraca kartę do władz państwa członkowskiego, które ją wydało i podaje powody zwrócenia karty.
    
3. Karty kierowcy wydawane przez państwa członkowskie powinny być wzajemnie uznawane.
   
   Jeśli posiadacz ważnej karty kierowcy wydanej przez państwo członkowskie wybrał miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim, może on poprosić, aby jego karta była wymieniona na inną, równoważną kartą kierowcy; za sprawdzenie, jeśli zachodzi potrzeba, czy przedstawiona karta jest jeszcze ważna, odpowiada państwo członkowskie przeprowadzające wymianę.
   
   Państwo członkowskie przeprowadzające wymianę zwraca starą kartę władzom państwa członkowskiego, które ją wydały i wskazuje na powody dlaczego tak postąpiło.
    
4. Jeśli państwo członkowskie wymienia kartę kierowcy na inną lub ją zastępuje, to zastąpienie lub wymiana i każde dalsze zastąpienie lub odnowienie jest przez to państwo rejestrowane.
    
5. Państwa członkowskie podejmują wszelkie konieczne kroki, aby zapobiegać jakiejkolwiek możliwości fałszowania kart kierowcy.
    

5. Państwa członkowskie zapewniają, że dane potrzebne do monitorowania zgodności z rozporządzeniem (EWG) nr 3820/85 i dyrektywą Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie instalowania i stosowania urządzeń ograniczających prędkość w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (*), które są zapisywane i przechowywane przez urządzenie rejestrujące zgodne z załącznikiem IB do niniejszego rozporządzenia, mogą być dostępne przez co najmniej 365 dni po dacie ich zapisu i by mogą być dostępne przy zapewnienia warunków gwarantujących bezpieczeństwo i dokładność danych.
 
Państwa członkowskie podejmują konieczne kroki dla zapewnienia, że odsprzedaż lub kasacja urządzeń rejestrujących nie może stać na przeszkodzie właściwemu stosowaniu, w szczególności niniejszego ustępu.
___________
(*) Dz.U. WE nr L 57 z  02.03. 1992, str. 27.";

 

1. w art 15:
    

1. ustęp 1 i ustęp 2, akapit pierwszy zmienia się przez dodanie słów "lub karta kierowcy" tam gdzie mówi się o "wykresówce” lub "wykresówkach"
    
2. w ustępie1:
   
   – następujący akapit dodaje się po pierwszym akapicie:
   
   "Jeżeli kierowca chce odnowić kartę kierowcy, powinien wystąpić do uprawnionych władz państwa członkowskiego, w którym ma normalne miejsce zamieszkania, nie później niż na 15 dni roboczych przed upływem terminu ważności jego dotychczasowej karty.”;
   
   – dodaje się następujący, czwarty akapit:
   
   "Jeżeli karta kierowcy jest zniszczona, źle funkcjonuje, została zgubiona lub skradziona, kierowca w ciągu siedmiu dni kalendarzowych występuje o jej wymianę do uprawnionych władz państwa członkowskiego, w którym ma normalne miejsce zamieszkania.”;
    
3. po art. 5 dodany zostaje następujący ustęp:
   
   "5a. Kierowca powinien wprowadzać do urządzenia rejestrującego zgodnego z załącznikiem IB symbole oznaczeń krajów, w których  rozpoczyna i kończy się jego codzienny okres pracy. Tym niemniej, państwo członkowskie może wymagać, by kierowcy zaangażowani w operacje transportowe na jego obszarze dodawali do oznaczenia kraju bardziej szczegółowe dane geograficzne, pod warunkiem, że państwo członkowskie zgłosiło to wymaganie do Komisji przed 1 kwietnia 1998 r., oraz że liczba symboli nie przekroczy 20.
   
   Powyższe wprowadzanie danych powinno być uaktywniane przez kierowcę i może ono być całkowicie ręczne albo też automatyczne, jeżeli urządzenie rejestrujące jest podłączone do systemu śledzenia satelitarnego.”;
    
4. na początku pierwszego akapitu ustępu 6  słowo "urządzenie" zastępuje się przez "urządzenie rejestrujące określone w załączniku I”;
    
5. ustęp 7 otrzymuje następujące brzmienie:
   
   "7 Kierowca prowadzący pojazd wyposażony w urządzenie rejestrujące zgodne z załącznikiem I,
   w każdym przypadku, gdy urzędnik kontrolujący tego zażąda, powinien być zdolny do okazania:
   
   – wykresówek z bieżącego tygodnia i w każdym przypadku  wykresówki z tego ostatniego dnia
      w poprzednim tygodniu, w którym prowadził pojazd,
   
   – karty kierowcy, jeśli ją posiada i
    
   – wydruków z urządzenia rejestrującego, określonego w załączniku IB, odnoszących się do okresów
      czasu, wskazanych w ust. 3, myślnik drugi lit. a), b), c) i d), jeżeli prowadził pojazd, wyposażony
      w takie urządzenie przez okres o którym mowa po pierwszym myślniku tego ustępu.
   
   Jeżeli kierowca prowadzi pojazd wyposażony w urządzenie rejestrujące zgodne z załącznikiem IB to na każde żądanie kontrolującego urzędnika powinien  móc okazać:
   
   – kartę kierowcy, której jest posiadaczem,
   
   – wykresówki odpowiadające temu samemu okresowi czasu, jak po pierwszym myślniku poprzed-
      niego akapitu, gdy prowadził pojazd wyposażony w urządzenie rejestrujące zgodne z załączni-
      kiem I.
   
   Upoważniony urzędnik kontrolujący może poprzez analizę wykresówek, na podstawie wyświetlanych lub drukowanych danych zarejestrowanych przez urządzenie rejestrujące lub na karcie kierowcy sprawdzać zgodność z rozporządzeniem (EWG) nr 3820/85 albo też w przypadku niepowodzenia, na podstawie analizy innych dokumentów pomocniczych, które mogą usprawiedliwić niezgodność z postanowieniami takimi jak określone w art. 16 ust. 2 i 3.”;
    
6. dodaje się następujący ustęp:
   
   „8. Zakazuje się fałszowania, usuwania lub niszczenia danych, zarejestrowanych na wykresówce, zgromadzonych w urządzeniu rejestrującym lub na karcie kierowcy lub na wydrukach z urządzenia rejestrującego określonego w załączniku IB. To samo ma zastosowanie do jakichkolwiek manipulacji przy urządzeniu rejestrującym, wykresówce lub karcie kierowcy, mogących powodować fałszowanie danych i/lub wydrukowanych informacji, ich uszkodzenie lub zniszczenie. W pojeździe nie może się znajdować żadne urządzenie, które mogłoby być użyte do tego celu.”;
    

9. w art. 16:
 

1. ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:
   
   „2. Gdy urządzenie rejestrujące jest uszkodzone lub działa niesprawnie, kierowca zaznacza wszelkie informacje o różnych okresach czasu, które nie są rejestrowane lub właściwie drukowane przez urządzenie rejestrujące na wykresówce lub na wykresówkach lub na tymczasowym arkuszu, który powinna być przymocowany do wykresówki lub do karty kierowcy i na którym nanosi dane umożliwiające jego identyfikację (numer karty kierowcy i/lub nazwisko i/lub numer prawa jazdy), łącznie
   z jego podpisem.
    
   Jeżeli karta kierowcy jest zniszczona, źle działa lub została skradziona czy zgubiona, kierowca powinien na końcu trasy wydrukować informacje odnoszące się do okresów czasu zarejestrowanych przez urządzenie rejestrujące i zaznaczyć na tym dokumencie szczegóły, umożliwiające jego identyfikację (numer karty kierowcy i/lub nazwisko i/lub numer prawa jazdy), łącznie z podpisem.”;
    
2. dodaje się następujący ustęp:
   
   „3. Jeżeli karta kierowcy jest zniszczona lub źle działa, kierowca zwraca ją do uprawnionych władz państwa członkowskiego, w którym ma normalne miejsce zamieszkania. Kradzież karty kierowcy powinna być przedmiotem formalnego zgłoszenia do uprawnionych władz państwa członkowskiego, w którym kradzież miała miejsce.
    
   Utrata karty kierowcy powinna być zgłoszona w drodze formalnej deklaracji do uprawnionych władz państwa członkowskiego, które ją wystawiło i do uprawnionych władz państwa członkowskiego,
   w którym kierowca ma normalne miejsce zamieszkania, gdy są one różne.
   
   Kierowca może kontynuować prowadzenie pojazdu bez karty kierowcy maksymalnie w ciągu 15 dni kalendarzowych lub dłużej, jeżeli jest to konieczne dla powrotu pojazdu do jego bazy, pod warunkiem, że jest w stanie dowieść, że niemożliwym było uzyskanie bądź używanie karty ciągu tego czasu.
    
   Gdy władze państwa członkowskiego, w którym kierowca ma normalne miejsce zamieszkania, nie są tymi, które wydały jego kartę i gdy od tych drugich żąda się odnowienia, zamiany bądź wymiany karty kierowcy, informują one szczegółowo o przyczynach odnowienia, zamiany lub wymiany karty władze, które wydały starą kartę.”;

 

1. Artykuł 17 otrzymuje następujące brzmienie:

" Artykuł 17
 

1.      Zmiany konieczne do dostosowania załączników do postępu technicznego, będą przyjęte zgodnie z procedurą określone w art. 18.
2. Dane techniczne odnoszące się do niżej wymienionych rozdziałów załącznika IB będą przyjęte tak szybko, jak to możliwe a jeżeli możliwe to przed 1 lipca 1998 r. drogą tej samej procedury:
   
   (a) Rozdział II
   
   – d)17:
   
       wyświetlanie i drukowanie komunikatów o usterkach w urządzeniu rejestrującym,
   
   – d)18:
   
       wyświetlanie lub drukowanie komunikatów o usterkach karty kierowcy,
   
   – d) 21:
   
       wyświetlanie lub drukowanie raportów sumujących;
   
   (b ) Rozdział III
   
    – (a) 6.3:
   
       normy dla zabezpieczenia elektroniki pojazdu przed zakłóceniami elektrycznymi i zakłóceniami od 
       pól magnetycznych,
   
   
   
   – (a) 6.5:
   
      ochrona (bezpieczeństwo) całego systemu,
   
   – (c) l:
   
      sygnały ostrzegawcze, wskazujące na wewnętrzne uszkodzenie urządzenia rejestrującego,
    
   – (c) 5:
   
      format komunikatów ostrzegawczych,
   
   – (f):
   
      maksymalne błędy;
   
   (c) Rozdział IV, A:
   
   – 4:
     normy,
   
    – 5:
     bezpieczeństwo, łącznie z ochroną danych,
   
   – 6:
   
     zakres temperatur,
   
   – 8:
   
     parametry elektryczne,
   
   – 9:
   
     logiczna struktura karty kierowcy,
   
   –10:
   
    funkcje i rozkazy,
   
   – 11:
   
     podstawowe pliki;
     i rozdział IV, B;
   
   (d) Rozdział V:
   
     drukarka i standardowe wydruki .”;

 

1. Artykuł 18 otrzymuje następujące brzmienie:

 

      „Artykuł 18

 

1. W przypadku odwoływania się do procedur ustalonych w niniejszym artykule, Komisja będzie wspierana przez komitet, złożony z przedstawicieli państw członkowskich pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.
    
2. Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi projekt rozwiązań jakie mają być podjęte. Komitet przedstawia swoją opinię o projekcie w ciągu okresu czasu, jaki przewodniczący ustanowi stosownie do pilności sprawy. Opinia zostaje przyjęta przez większość określoną w art. 148 ustęp 2 Traktatu mającą zastosowanie w przypadku decyzji, dla których jest wymagane przyjęcie przez Radę na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli państw członkowskich w komitecie będą ważone w sposób ustanowiony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.

 

1.  (a) Komisja przyjmuje przewidywane rozwiązania, jeżeli są one zgodne z opinią komitetu.
    

(b) Komisja niezwłocznie przedstawia Radzie propozycję rozwiązań, jakie powinny być podjęte, jeżeli przewidywane rozwiązania są niezgodne z opinią komitetu, lub jeżeli żadna opinia nie zostanie przedstawiona,. Rada działała kwalifikowaną większością.

Jeżeli, po upływie trzech miesięcy od daty przedstawienia Radzie, nie podejmie ona działania to proponowane rozwiązania zostają przyjęte przez Komisję.”;

 

1. Niniejszym dodaje się załącznik IB zawarty w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

 

 

Artykuł 2

 

1. (a) W ciągu 24 miesięcy od daty publikacji, w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, aktu   jaki ma być przyjęty zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 ze zmianami wprowadzonymi przez niniejsze rozporządzenie, pojazdy wprowadzane do użytkowania po raz pierwszy muszą być wyposażone w urządzenie rejestrujące zgodne z wymaganiami załącznika IB do rozporządzenia (EWG) Nr 3821/85.
   
   (b) Począwszy od daty wejścia w życie postanowień w lit. a) pojazdy używane do przewozu osób posiadające więcej niż 8 miejsc nie licząc miejsca kierowcy i mające ciężar maksymalny, przekraczający 10 ton, jak również pojazdy do przewozu ładunków o ciężarze maksyma1nym przekraczającym 12 ton, rejestrowane po raz pierwszy po 1 stycznia 1996 r., o ile ich układ transmisji sygnału do urządzenia rejestrującego jest wyłącznie elektryczny, mają spełniać wymagania załącznika IB do rozporządzenia (EWG) nr 3821/85, kiedy ich przedmiotowe wyposażenie zostało wymienione.
    
2. Państwa Członkowskie podejmują konieczne kroki dla zapewnienia, że będą zdolne do wydawania kart kierowców nie później niż 21 miesięcy po dacie publikacji aktu przywołanego w ust. 1 lit. (a).
    
3. W przypadku, gdy po 12 miesiącach od daty publikacji aktu, przywołanego w ust. 1, zatwierdzenie typu WE nie zostanie przyznane żadnemu urządzeniu rejestrującemu, które by spełniało wymagania załącznika IB do rozporządzenia (EWG) nr 3821/85, wówczas Komisja przedstawi Radzie propozycję przedłużenia końcowego terminu zaproponowanego w ust. 1 i 2.
    
4. Kierowca, który przed datą ustanowioną w ust. 2, prowadzi pojazdy wyposażone w urządzenie rejestrujące zgodne z wymaganiami załącznika IB do rozporządzenia (EWG) nr 3821/85, któremu uprawnione władze nie były jeszcze w stanie wydać karty kierowcy, powinien na koniec dnia pracy wydrukować informacje odnoszącą się do różnych okresów czasu zarejestrowanych przez urządzenie rejestrujące i powinien nanieść na wydruk własne dane identyfikacyjne (nazwisko i numer prawa jazdy) oraz złożyć podpis.

Artykuł 3

 

W dyrektywie 88/599/EWG wprowadza się niniejszym następujące zmiany:
 

1. Art. 3 ust.2 otrzymuje następujące brzmienie:
   
   „2. Przedmiotem kontroli na drodze są:
    

• dzienne okresy jazdy, przerwy i dzienne okresy odpoczynku; w przypadku wyraźnych wskazań nieprawidłowości również wykresówki z dni poprzedzających, które powinny być przechowywane w pojeździe zgodnie z art. 15 ust.7 rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 ze zmianami wniesionymi przez rozporządzenie (WE) nr 2135/98(*)  i/lub dane zgromadzone dla tego samego okresu na karcie kierowcy i/lub w pamięci urządzenia rejestrującego zgodnego z załącznikiem IB,
   
• dla okresu określonego w  art. 15 ust. 7 rozporządzenia (EWG) nr 3821/85, każdy  przypadek gdy dopuszczalna prędkość pojazdu została przekroczona, tj. jakikolwiek okres dłuższy niż 1 minuta, w ciągu którego prędkość pojazdu przekracza 90 km/h dla kategorii pojazdu N₃ lub 105 km/h dla kategorii pojazdu M₃ (kategorie N₃ i M₃ są określone w załączniku I do dyrektywy 70/156/EWG (**),
   
• chwilowe prędkości, osiągane przez pojazd, według zapisu urządzenia rejestrującego w okresie czasu nie dłuższym niż poprzednie 24 godziny używania pojazdu, o ile ma to zastosowanie ,
   
• okres odpoczynku w ciągu ostatniego tygodnia, o ile ma to zastosowanie,
   
• prawidłowe funkcjonowanie urządzenia rejestrującego (stwierdzenie możliwego nieprawidłowego użycia urządzenia i/lub karty kierowcy, i/lub wykresówek lub, o ile jest to właściwe, posiadanie dokumentów określonych w art. 14 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 3820/85.
  ________________

(*) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2135/98 z dnia 24 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 3821/i85 w sprawie urządzeń rejestrujących w transporcie drogowym i dyrektywę dotyczącą procedur stosowania rozporządzeń (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 (Dz.U. WE nr L 274 z 09.10.1998 r., str. 1)
(**) Dyrektywa Rady  70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich dotycząca zatwierdzenia typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.U. WE nr L 42 z 23.02.1970 r., str. 1). Dyrektywa ze zmianami wprowadzonymi ostatnio prze dyrektywę 97/27/WE (Dz.U. WE nr L 233 z 25.08.1997 r., str. 1).”;

 

1. Artykuł 4 ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:
   
   „3. Dla celów niniejszego artykułu, kontrole przeprowadzane w siedzibach uprawnionych władz na podstawie odnośnych dokumentów i/lub danych, przekazanych przez przedsiębiorstwa na życzenie wspomnianych władz, mają identyczny status jak kontrole przeprowadzone w siedzibach przedsiębiorstw.”

 

Artykuł 4

 

Niniejsze Zarządzenie wchodzi w życie z dniem następnym po jego publikacje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze Zarządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
 

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 września 1998 r.                       W imieniu Rady

                                                                                                  J. Farnleitner

                                                                                                Przewodniczący